Dobry weekend rozwodowy: Szał bez wydatków

W zeszły weekend, zamiast kupować oferty w Czarny piątek, zdecydowałem się na szaleństwo bez wydawania, świąteczny post gotówkowy.

Byłoby to jak post na sok, ale zamiast unikać stałego jedzenia, unikałbym otwierania portfela. Przez trzy dni z rzędu. Żadnych zakupów online z zapamiętanym numerem karty kredytowej. Nie poddawaj się dręczeniu mojego dziewięcioletniego syna.

Pomysł na weekendowy post rozpoczął się, gdy wróciłem ze sklepu spożywczego dzień po Święcie Dziękczynienia. Moja mama, która przyjechała z wizytą na wakacje, powiedziała, że ​​mój syn: „Jasne, ma dużo rzeczy”. Spała w jego pokoju, tak jak podczas wizyt, i spędziła dużo czasu obserwując obfitość małych, niepotrzebnych przedmiotów na półkach, w szufladach, pod łóżkiem.

- Ma dużo rzeczy - zgodziłam się, wyciągając z torby pluszowego misia polarnego, którego właśnie kupiłam mu w sklepie spożywczym. Spotkałem znajomego w kolejce, który rozważał zakup niedźwiedzia dla dziecka przyjaciela. Zdecydowała się temu przeciwstawić i wziąłem ją z jej rąk. „Kupię to dla Aleksandra!” Powiedziałem, myśląc ... co dokładnie? Że 45 pluszaków, które mój syn już miał, to za mało?

Moja mama wróciła w piątek do domu do Austin i zanim odwieźliśmy ją na lotnisko, wymyśliłem ten plan weekendowy, w którym nie można spędzać wakacji.

Zapewniłem syna, byłoby fajnie. Jak za dawnych czasów, jak Little House on the Prairie. Robiliśmy balony ze świńskich pęcherzy - lub, w naszym przypadku, robiliśmy projekty artystyczne z pistoletem do klejenia, patyczkami na lody popsicle i starych kartonowych pudełek, które leżały w domu.

Nie znaleźlibyśmy się wśród ponad 154 milionów Amerykanów, którzy wydawali pieniądze w Czarny piątek, jak podała CNN. Nasz będzie weekendem wakacyjnym, takim jak ten, o którym mówiła moja mama od dzieciństwa, świątecznymi wakacjami, kiedy mój przyrodni brat i ja robiliśmy świąteczne dekoracje, nawlekając popcorn na nitkę.

„Czy możemy zrobić dekoracje z popcornu ?!” zapytał mój syn.

- Jeśli mamy już popcorn w domu - powiedziałem swoim nowym, surowym, nie wydawającym pieniędzy głosem.

Oczywiście mieliśmy w domu popcorn. A w szafce obok siedem rodzajów makaronu. Co to za wszystko? Mieszkamy w niewielkim mieszkaniu z niewyobrażalną przestrzenią magazynową. Moje mieszkanie jest w zasadzie schludne i nie jestem zbieraczem. A jednak zgromadziłem wiele rzeczy, o których od dawna mam ostatni utwór. Często wychodzę i kupuję coś nowego, gdy mam w domu przedmiot, który sprawdzi się doskonale - przy odrobinie kreatywności lub nawet przy odrobinie marszu.

To nie jest tak, że pieniądze nie są przedmiotem. Pieniądze są teraz dość duże w moim życiu, a raczej stres związany z brakiem ich dość. Mój były mąż i ja wypracowaliśmy rozsądną i uczciwą ugodę, kiedy się rozstaliśmy.

Ale dzisiaj, ponad cztery lata później, wydaję więcej, niż przyjmuję i próbuję wymyślić, jak zabezpieczyć swoje życie finansowe. Może wydawanie mniej było jednym z elementów układanki?

Później tego popołudnia chciałem zejść na plażę, żeby mój syn mógł huśtać się na kółkach. Jazdy nie było; parking przy plaży kosztuje. Napompowałem opony na obu naszych rowerach i przejechaliśmy półtorej mili do California Incline, jezdni, która przecina klif do wody, a następnie potoczyliśmy się wzdłuż Oceanu Spokojnego, przechodząc pod molo w Santa Monica - gdzie nie przestawalibyśmy kupować lodów, których tak naprawdę nie chcieliśmy, lub kapelusza przeciwsłonecznego, którego nie potrzebowaliśmy.

Za każdym razem, gdy jestem na plaży, jestem wdzięczna, że ​​tu mieszkam, wdzięczna mojemu byłemu mężowi za to, że zgodził się przenieść na zachód po naszym rozstaniu i uspokajana przez rozciągający się na zawsze ocean. Żadne z tych uczuć nie wymaga wydawania pieniędzy (poza tym, co już płacę za czynsz, aby mieszkać w pobliżu plaży).

Jechaliśmy do domu rowerem, gdy słońce zachodziło. Po tym indyku miałam ochotę na topiony ser i zaproponowałam, żebyśmy zrobili nachos na obiad. Z wyjątkiem, jak odkryłem, skończyły się nam chipsy tortilla. Zwykle biegałem do sklepu Whole Foods na rogu, żeby kupić torbę. Ale nie wydawaliśmy! Miękkie tortille kukurydziane kroiłem na ćwiartki, smażyłem na oleju i altówkę! Mieliśmy frytki na ucztę nacho.

Mój syn był chichoczący, podekscytowany wielkim projektem smażenia frytek, jego pracą polegającą na poklepywaniu oleju papierowymi ręcznikami i potrząsaniu solą. Kolacja stała się raczej projektem artystycznym niż zwykłym posiłkiem lub, co gorsza, irytującym zakłóceniem jego ulubionej aktywności, jaką jest granie w Minecrafta w telewizji.

Jest tak wiele całkowicie darmowych sposobów rozrywki dziecka, które mogą sprawić, że poczujesz się szczęśliwy, że jesteś w swoim własnym życiu. Wiem o tym, a jednak tak często wydawanie pieniędzy wydaje się łatwiejsze.

Jest to również bardziej stresujące, uświadomiłem sobie drugiego dnia naszego Sprewy bez wydawania pieniędzy. Brak wydawania oznaczał, że są wszystkie te rzeczy, których nie musiałem robić, na przykład wymiana postrzępionej narzuty, którą jakoś trzymałem od małżeństwa. Nie musiałem gromadzić zapasów żywności na tydzień ani robić prania w automacie na monety w naszym kompleksie. Uświadomiłem sobie również, że często czuję presję, by zrobić coś wielkiego z moim synem, znaleźć film, restaurację lub festiwal, do którego mógłbym uciec. Zakupy narażają cię na lęk przed wyborem, a nie wydawanie pieniędzy stwarza granice pocieszenia.

Weekend szybko stał się super domowym, relaksującym uczuciem. W sobotę byłam umówiona na wizytę w salonie piękności (płatna z góry!). Napisałam SMS-a do mojego przyjaciela Paula, który mieszka w odległości spaceru od salonu, z zapytaniem o parkowanie na ulicy w miejscu bez liczników. „Jeśli chcesz, możesz zaparkować za moim samochodem na moim miejscu parkingowym” - odpisał. To było bardzo odczuwalne dla Ma i Pa Wilder - decyzja, by nie płacić za parkowanie, skłoniła mnie do skontaktowania się z przyjacielem, co sprawiło, że poczułem się bardziej połączony i pod pewnymi względami bogatszy niż gdybym właśnie wjechał w mierzone miejsce - bogatszy w wspólnota, przyjaźń, poczucie samodzielności, które zapamiętałem z dzieciństwa.

W niedzielę wieczorem No Spending Spree zaczął przypominać mi o moim wczesnym życiu. Miałem ochotę na pizzę, ale nie mieliśmy składników, by zrobić ją w domu. Co oznaczało, że nie mogliśmy jeść pizzy. Nagle miałem przebłysk mojego dzieciństwa, jeszcze na przedmieściach Detroit w latach osiemdziesiątych, przed internetem Instant Gratification i Buy Anything Amazon i Whole Foods sprzedające schłodzone skórki do pizzy na moim rogu. Wtedy moi rodzice gotowali na kolację to, co zaplanowali, zamiast odpowiadać na każdy nasz kaprys. Dorastałem z różnego rodzaju niezaspokojonymi pragnieniami. Z pewnością niektóre z nich były frustrujące i niesprawiedliwe.

Ale bardziej ogólne poczucie, że nie każde pragnienie spotykało się w każdej sekundzie, przyniosło ze sobą także poczucie życia w moim życiu takim, jakim było, zamiast spędzać przez nie drogę, nieustannie biegając od jednego nowego doświadczenia lub przedmiotu lub doznania smakowego do Kolejny.

W niedzielę wieczorem, siedząc w barze w kuchni, jedząc zrobione przez nas chipsy z jarmużu i resztki sosu żurawinowego, mój syn powiedział: „Zróbmy to jeszcze raz w następny weekend!”

"W porządku!" Powiedziałem.

„Wszystko, czego potrzebujemy, możemy kupić z wyprzedzeniem. Możemy nałożyć na rzeczy, kupić dwa bochenki chleba, chociaż potrzebujemy tylko jednego! Możemy je układać w stosy, na wszelki wypadek! ” Chichotał, świadomy, że żartuje z naszego weekendu bez pieniędzy. Ale on też miał to na myśli.

W ten sam sposób, w jaki post sokowy może zresetować twoje poczucie pełności, dla mnie szybkie wydawanie było przypomnieniem, o ile więcej mogę zrobić, mając o wiele mniej.

Przeczytaj więcej o tym, jak opuścić złe małżeństwo i wieść wspaniałe życie w Splitopii: wiadomości z dzisiejszego dobrego rozwodu i jak dobrze się rozstać.