Po prostu wetrzyj w to trochę brudu: Las żyje

Zawartość

• Kluczowe punkty

Kluczowe punkty

• Drzewa komunikują się nie tylko z innymi drzewami lub roślinami, ale w rzeczywistości z zupełnie innymi gatunkami.
• To sprawia, że ​​gleba, na której uprawiamy nasze pożywienie, jest niczym innym jak magicznym błotem; gleba ma duży wpływ na to, co jemy.
• Jednak niezdrowe jedzenie i wiele wygodnych artykułów niweluje to założenie.

Ciąg dalszy z Just Rub Some Dirt On It: A Mother’s Love and Wisdom Part I

Stenty uwalniające leki, w skrócie DES, to krojony chleb w kardiologii interwencyjnej. Są jednymi z najważniejszych narzędzi do leczenia ostrych zawałów serca i zapobiegania nawrotom tych nieznośnych blokad. Niektórzy twierdzą, że są one najważniejszą innowacją od czasu stworzenia samej angioplastyki. Jednym z największych postępów w technologii stentów było dodanie polimeru uwalniającego lek.

Ale skąd się wziął ten rewolucyjny lek? Co to za srebrna kula? Leki, których używamy dzisiaj, wykonując angioplastykę wieńcową i stentowanie w leczeniu zawałów serca i niedrożności tętnic wieńcowych, są analogami i pochodnymi syrolimusa. Sirolimus to ogólna nazwa rapamycyny. Rapamycyna jest związkiem wytwarzanym przez bakterie Streptomyces hygroscopicus . Ale to nie są zwykłe bakterie. Bakterię tę odkryto w latach siedemdziesiątych XX wieku z próbek gleby występujących wyłącznie na Rapa Nui, lub jak to się powszechnie nazywa, na Wyspie Wielkanocnej. To magiczne bzdury.

Kiedy pewnego ranka wyszedłem ze szpitala, przypomniałem sobie niepodważalną mądrość matek. W bardzo realnym sensie, korzystając z najnowszej technologii i nauki, leczyłem zawał serca, pocierając brudem wnętrze tętnicy wieńcowej; aczkolwiek bardzo szczególny brud. Po raz kolejny zajęło mi dziesięciolecia, zanim dowiedziałem się, że moja matka miała rację przez cały czas.

Francuskie wyrażenie Terroir i koszt butelki wina
I to skłoniło mnie do myślenia, zawsze niebezpiecznego przedsięwzięcia, o interakcji gleby i żywności, którą uprawiamy? Czy to robi różnicę?

Odpowiedź: W winie prawda leży

Pojęcie środowiska lokalnego (pogoda, lokalny mikroklimat i oczywiście sama gleba) jest zawarte we francuskim wyrażeniu Terroir . To, wraz z obróbką surowców przez winiarza, jest głównym powodem, dla którego butelka czerwonego wina z jednej części Napa Valley kosztuje 12 dolarów, a druga butelka tej samej odmiany winogron kosztuje 1200 dolarów.

Jeśli przyjmiemy założenie (i oczywiście to robimy), że gleba, w której uprawiamy nasze winogrona, ma dramatyczny wpływ na produkt końcowy, dlaczego nie rozpoznajemy tego i nie stosujemy tego w naszej codziennej selekcji produktów spożywczych, które wrzucamy do naszej porcji? Odpowiedź brzmi: w pewnym sensie. Szefowie kuchni i bardzo często smakosze wszystkich opisów skrupulatnie wybierają surowe składniki z określonych regionów i / lub konkretnych producentów właśnie dlatego, że zdają sobie sprawę, że prawdziwa żywność ma charakter terroir .

Jednak główne założenie fast foodów, fast foodów i wielu dań gotowych jest dokładnie odwrotne. Chodzi o to, że komuś, kto bywa w lokalu fast-food w Kalifornii, w którym mieszka, przejście przez przejazd podczas wizyty u kogoś na Florydzie zapewnia poziom bezpieczeństwa i komfortu, wiedząc, że burger w torbie będzie dokładnie smakował. to samo. To nie tylko wygodna żywność, ale jest to żywność bezpieczna w tym sensie, że jest to żywność odtwarzalna. A oto haczyk: powtarzalne jedzenie wymaga powtarzalnych składników. Jest to całkowicie sprzeczne z naturalnym porządkiem. Dlatego masowo produkowany ultra przetworzony samorodek podobny do kurczaka wymaga tysięcy funtów 47 różnych składników, a samorodek wykonany z kurczaka wymaga kawałka kurczaka i panierki.

Kiedy przyjmiemy tę filozofię „McDonaldization” (zdefiniowaną przez słynnego socjologa George'a Ritzera) do produkcji nawet surowych składników; Jak widać na przykładzie nowoczesnych podejść do mono-upraw w przemyśle wydobywczym, czy potencjalnie negatywnie wpływamy na ich wpływ na nas? Dopiero niedawno, w ciągu ostatniej dekady, zaczęliśmy badać i rozumieć złożone implikacje ekosystemowe wynikające z naszego związku z jedzeniem, które spożywamy. Kiedy jemy, nigdy nie jemy sami. Wszystko, co spożywamy, jest współmetabolizowane przez ponad 100 bilionów bakterii zamieszkujących nasz układ pokarmowy. Okazuje się, że to, co je karmimy, ma bezpośredni i potężny wpływ na nasze zdrowie i dobre samopoczucie.

A jeśli rozwinęliśmy tak intymny i złożony związek z ziemią poprzez żywność, którą wybieramy, czy nie powinniśmy oczekiwać mniejszego od mieszkańców królestwa roślin? W końcu rośliny terraformowały powierzchnię ziemi od ponad 100 milionów lat, zanim pojawiły się pierwsze zwierzęta. Ujmując to w kontekście, jest to o 100 procent więcej czasu, niż szacuje znany fizyk Michio Kaku, a ewolucja w cywilizację typu III zajęłaby ludzkości. Jest to cywilizacja, która potrafi okiełznać produkcję energii galaktyki i porównuje ją do rozmiaru i zakresu Imperium Galaktycznego opisanego w sadze Gwiezdne Wojny. Aby docenić zakres tego, co może się wydarzyć w tym okresie, obecnie uważamy, że należy do cywilizacji typu 0.

Na wielu różnych frontach od dawna utrzymywana konwencjonalna mądrość na temat świata roślin zostaje wykorzeniona. Profesor Itzhak Khait z Uniwersytetu w Tel Awiwie udokumentował, że rośliny emitują ultradźwięki, gdy są uszkodzone lub potrzebują wody. W języku ludzkim rośliny mogą krzyczeć. I robią dokładnie to, gdy są kontuzjowani lub pod wpływem stresu.Okazuje się również, że rośliny nieustannie rozmawiają ze sobą różnymi metodami komunikacji poza dźwiękami, jak np. Unoszące się w powietrzu przekaźniki chemiczne, takie jak feromony.

Rośliny i drzewa komunikują się w swoim podziemnym środowisku
Jednak być może najbardziej zdumiewającym spostrzeżeniem jest to, że królestwo roślin miało dostęp do naturalnej sieci World Wide Web, a dokładniej Wood Wide Web, na długo przed tym, zanim ludzie kiedykolwiek o tym marzyli. Okazuje się, że systemy korzeniowe różnych roślin, a zwłaszcza drzew w lesie, intensywnie komunikują się ze swoim podziemnym środowiskiem. Co jeszcze bardziej niewiarygodne, wykazano, że korzenie drzew oddziałują z siecią grzybów lub grzybni, która istnieje tuż pod powierzchnią. Drzewa komunikują się nie tylko z innymi drzewami lub roślinami, ale w rzeczywistości z zupełnie innymi gatunkami. Badania wykazały, że drzewa będą wysyłały cenną glukozę jako źródło energii do swoich korzeni, gdzie można ją wymienić z grzybami na potrzebne minerały i inne składniki odżywcze. Dzięki takim sieciom młodsze drzewa zapewniają pożywienie, aby utrzymać przy życiu stare pniaki ich pradawnych przodków. W pewnym sensie zachowanie pamięci komórkowej, starożytnej mądrości ich przodków. Istnieją „drzewa mateczne”, które zachęcają i pomagają wspierać i pielęgnować sadzonki w ich bezpośrednim sąsiedztwie. Tam, gdzie kiedyś uważaliśmy las za miejsce przypadkowej, nieinteligentnej i chaotycznej konkurencji między różnymi gatunkami roślin i grzybów; znacznie bardziej przypomina Fangorn Forest z „Władcy Pierścieni”; „ Mówi, Merry, mówi drzewo. ”

(Seria kończy się w części III)