Możemy zostać zaślepieni emocjonalnie przez tych, którzy wykonują „dobrą robotę”

„Kto może, robi; ten, który nie może, uczy ”- mówi w swojej sztuce George Bernard Shaw Człowiek i Superman .

Mogę cię nauczyć, jak wykrywać oszustwo. Firmy, organizacje zajmujące się kodeksem i egzekwowaniem prawa, szkoły, a nawet Departament Bezpieczeństwa Wewnętrznego zatrudniły mnie, abym powiedział kluczowym pracownikom, jak rozpoznać, kiedy ktoś nie jest uczciwy.

Ale wydaje się, że nie ma znaczenia, co wiem, jeśli chodzi o moje interakcje z niektórymi ludźmi. Wiele razy zostałem oszukany. Dlaczego „pewni” ludzie, a nie inni? Dziś rano doznałem objawienia, które dało mi przynajmniej jedną odpowiedź.

Niektórzy ludzie naprawdę wierzą, że to, co robią w życiu, czyni ich moralnie lepszymi od reszty z nas. Ci z nas, którzy są wokół nich, wzmacniają to przekonanie, obdarzając ich większym zaufaniem, niż czasami na to zasługują, i wyświadczając im większe przysługi, niż robilibyśmy to „mniej szlachetnej” osobie. Łatwo dajemy się oszukać co do ich intencji, głębi troski, lojalności i zdolności do odwzajemniania się.

Otrząśnij się z tego. Pozwalanie się na emocjonalne oszukanie przez kogoś tylko dlatego, że osoba ta robi naprawdę wspaniałe rzeczy na życie, nie jest częścią zdrowego związku.

Kilka lat temu dr Saul Levine napisał post na blogu Psychologia dzisiaj zatytułowany „Our Illusions of Role Models, Heroes and Idols”. Stwierdził:

„Możemy podziwiać, a nawet naśladować aspekty ludzi znakomitych lub wybitnych, ale oddawanie czci bohaterom i przypisywanie im nierealistycznych cech osobistych lub mocy jest zadaniem głupca, skazanym na rozczarowanie”.

Zagłębiając się w moje wspomnienia, znalazłem możliwe ziarno mojego teraz rozkwitającego objawienia. Zdałem sobie sprawę, że jeden z pierwszych razy, kiedy zapytałem, dlaczego bezinteresownie obdarzam kogoś zaufaniem i szacunkiem tylko z powodu jego pracy, miałam miejsce, gdy byłam małą dziewczynką. Był to proboszcz. Przyszedł do naszego domu po chrzcie mojego braciszka, zjadł obiad i zapalił papierosy. Moi rodzice nie pozwalali palić w domu - z wyjątkiem tego czasu. Gdzieś w głębi umysłu małej dziewczynki pomyślałem: „Dlaczego pozwalają mu na to tylko dlatego, że jest księdzem?”

Niedawno - a ja zmieniłem kluczowe fragmenty tej historii, aby chronić tożsamość - przyjaciółka powiedziała, że ​​musi zacząć obserwować ją z powrotem w pobliżu znajomego, który pracuje z kłopotliwymi młodymi ludźmi. Powszechnie uważa się, że ta osoba jest bezinteresowna, ma szczodrego ducha i dobrze wykorzystuje swoją wrodzoną inteligencję i wykształcenie. Inspiruje innych do wspierania jej pracy poprzez darowizny swojego czasu i zasobów dla jej organizacji.

Niestety, w napadach moralnych przywilejów, karci także zwolenników za „niewystarczające robienie”. Zwraca uwagę ludzi za to, że nie starają się pomóc sprawie. Mówiąc prościej, regularnie sprawia, że ​​ludzie czują się źle.

Negatywne działanie nie neguje jej dobrej pracy. Pokazuje tylko, jak łatwo jest nam przypisać specjalny poziom moralności zwykłym ludziom wykonującym święte prace. Dajemy się zwieść opisowi stanowiska.

Historia - spójna w duchu, jeśli nie treścią, z oryginałem - sprawiła, że ​​pomyślałem o ludziach wokół mnie, którzy są lepszymi dobroczyńcami, o których nikt nie uważa się za dobroczyńców. To ludzie, którzy nigdy nie okazują poczucia przynależności i nie robią nic tak oczywistego „szlachetnego” jak praca z trudną młodzieżą.

To, co robią, to pielęgnowanie zdrowych relacji, ponieważ mają autentycznie hojnego ducha; lubią pomagać ludziom.

Louise jest asystentką wyższego kierownictwa. Niezupełnie dobra robota - prawda? Jej szef jest starszym mężczyzną, który jest bardzo miły i łatwo mówi „tak” ludziom i osobom, które proszą go o zorganizowanie imprezy charytatywnej lub napisanie listu popierającego ich sprawę. Kto zajmuje się aranżacją i pisaniem? Louise, ale nigdy nie czujesz, że to robi, bo to jej praca. Lubi wykonywać dobrą pracę i robi to z radością.

Rozejrzyj się wokół, a na każdym bloku znajdziesz Louises. Karmią twojego kota, gdy jesteś poza miastem. Oferują odebranie poczty, abyś nie musiał być narażony na zarazki COVID na poczcie.

Mówiąc o zarazkach, mój sąsiad - prawdziwy dobroczyńca - zmarł niedawno na koronawirusa. Swobodnie dzielił się swoimi drogimi elektronarzędziami i burbonem. Czasami przekazywał też swoje skrajne poglądy polityczne, ale robił to w taki sposób, że można było z nim żartobliwie polemizować. Nie musiałeś go otaczać plecami. Miał imponujący tytuł, ale to jego człowieczeństwo rodziło zaufanie i szacunek.

Poczułem przypływ uznania dla mojej rodziny, przyjaciół i sąsiadów, kiedy zdałem sobie sprawę, że są ich setki na każdego z tych ludzi wykonujących „świętą” pracę i bezbożną postawę.

A teraz pamiętaj, jestem nauczycielem. Jest szansa, że ​​nauczyłeś się czegoś pożytecznego z tego posta, ale jest równa szansa, że ​​zapomnę o własnej lekcji i podzielę się z wami bardziej skomplikowanymi historiami o związkach!